dimecres, 28 de març del 2012

Recança

Del que, malgrat l’edat,
puc ara jo estar mancat,
de sobres que tu ja saps
que no és pas de coratge...

...

Liber V.  X. Canis Vetulus et Venator 
Aduersu omnes fortis et uelox feras
canis cum domino semper fecisset satis,
languere coepit annis ingrauantibus.
Aliquando obiectus hispidi pugnae suis,
arripuit aurem; sed cariosis dentibus
praedam dimisit rictus. Venator dolens
canem obiurgabat. Cui senex contra Lacon:
"Non te destituit animus, sed uires meae.
Quod fuimus lauda, si iam damnas quod sumus." 
Hoc cur, Philete, scripserim pulchre uides.

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada