amb tanta ferocitat
que li quedà entravessat
i respirar no el deixava.
Per una casualitat
la Grua volant passava
i en veure’l desesperat
s’escolta el que el Llop parlava
amb certa dificultat:
ajuda li demanava.
—Però a qui t’hauràs menjat
que per ta gola no passa?
—No he donat prou queixalada
—responia enrogallat—
vet-aquí el que ara em passa.
En seràs recompensada
del que guardo a la guardiola
si m’ajudes de bon grat
i tens prou habilitat
per treure’m l’os de la gola.
Per la boca el cap li posa
i l’os treu ben aviat,
i quan surt de la bocana
tan bon punt va i li reclama
el premi que s’ha guanyat
per treure’l de l’atzucac
de forma tan delicada...
.............
------------------------------
Xeremier ©2011
------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------
Un famejant Llop, devorant una fera, se li entravessá un os en la gola. Y prometent grandíssims donatius a la Grúa si ab lo béch lo delliurava d'un tan grandissim perill, la benigne Grúa, moguda a pietat, trahent l'ós de la gola, prestament lo remedia. Mas requerint aprés la Grúa al Llop que la remuneras del fatigós trevall, respós aquell : Oh ingrata y maligna Grúa ¿no't recordes que tenint lo cap dins la mía boca te podía degollar si volguera? Donchs ¿quina altra remuneració pot ser de major estima que aquesta? »
Descobre aquesta faula que lo servey que's fa a l'inich tostemps resta inremunerat.
----------
Font: "Libre del savi he claríssim fabulador Ysop" (Barcelona, 1550)
---------- Qui pretium meriti ab improbis desiderat,
bis peccat: primum quoniam indignos adiuvat,
impune abire deinde quia iam non potest.
Os devoratum fauce cum haereret lupi,
magno dolore victus coepit singulos
inlicere pretio ut illud extraherent malum.
Tandem persuasaes iureiurando gruis,
gulae quae credens colli longitudinem
periculosam fecit medicinam lupo.
Pro quo cum pactum flagitaret praemium,
"Ingrata es" inquit ore quae nostro caput
incolume abstuleris et mercedem postules.
Font: Ben Perry: Babrius and Phaedrus (Loeb)
---------------------------------
Lupus et Grus
Contra ingratos.
Lupus dum carnes voraret, os vnum intrauit in guttur eius, et maie vexauit eum. Querebatur medicus, et magnum salarium promittebatur. Tandem conducta est Gru(e)s, vt longo coUo suo et rostro os extraheret; quod et fecit. Et hoc facto, salarium suum peciit. Quo audito, Lupus dixit : Ingrata es mihi, que capud tuum ab ore meo sanum extrahi permisi, et tu salarium petis!
Font: Eudes de Cheriton
--------------------------------------------
De lupo et grue
Dum Lupus, assumptis carnibus, os avide roderet, ossis particula gutturi eius forte adhesit, et magnum illi dolorem fecit. Lupus ergo, potens in curia Leonis utpote summus prepositus, bestias adesse iussit, cupiens ab aliqua laboris sui et periculi audire consilium. Quesivit ergo si aliqua(m) artem medendi novisset, qua sibi subvenire posset. Et quedam discreta Vulpecula esse potuit et eloquens Lupo respondit : Inter nos nec bestiam scimus nec avem, ydoneam in hoc articulo medicam, que scilicet sciat vel possit in hoc periculo subvenire tibi, preter solam Gruem, cui colli longitudo rostrique duricies huius rei aptitudinem prestant. Grus ergo ad periclitantis Lupi vocatur presenciam, et super hac consulitur necessitate. Que salutem illi promittit et medicinam, si merces eam reddat benivolam. Lupus itaque, hiis verbis consolatus, se in tante necessitate diviciis nolle parcere dicit, et magna promittit, dum solummodo curam accelerare vellet. Illa igitur, rostro suo gutturi eius inmisso, materiam et causam de collo laborantis sapienter evexit, et optatam prestitit illi salutem, et promissa exegit ab eo munera. Cui respondisse dicitur ille: Numquid magna pietatis mee munera recepisti, cum de gutture meo caput tibi sanum dimisi? Si esses ergo sapiens, hoc munere contenta fores, cum tu manifeste scias gruinas carnes [me] maxime desiderare in ista infirmitate.
Moralitas. Sic divites, superbi et inmites de pauperibus faciunt, qui sub eis sunt et sub eis serviunt : ipsis videtur, quod satis mercedis laborum suorum recipiant, in eo quot sub illis victitant et manu teneri ducuntur ab ipsis.
Moralitas. Sic divites, superbi et inmites de pauperibus faciunt, qui sub eis sunt et sub eis serviunt : ipsis videtur, quod satis mercedis laborum suorum recipiant, in eo quot sub illis victitant et manu teneri ducuntur ab ipsis.
Font: Léopold Hervieux: Les fabulistes latins depuis le siècle d'Auguste jusqu'à la. fin du Moyen-Age (1893-1899). Volum II.
---------------------------------
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada