dimecres, 25 d’abril del 2012

Tot d'un plegat

Si bé tenia eloqüència,
amb confusa cridadissa,
feia tot sol un escàndol.
Repetia bramadissa,
que emmenava fins l’amència,
amb el comport d’un bàmbol.
Convertia l’onomància
i les qüestions més ignotes
en un discurs d’importància
que enfurismava als patriotes.
Ajuntant la irrellevància,
arguments i cordabotes,
que apinyava amb qualque mància,
i agitant fins l’aberrància
defeccions i faltes totes...
pel seu cúmul de jactància
provocava grans riotes.
Desbaratat de bagols,
quasi ningú l’entenia,
i en parlar d’algaravia,..
...


Liber IV - XXIV. Mons Parturiens

Mons parturibat, gemitus immanes ciens,
eratque in terris maxima expectatio.
At ille murem peperit. Hoc scriptum est tibi,
qui, magna cum minaris, extricas nihil.

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada